دریای دل

نگار که دریای دلم راه عبور است
بیچاره دلم منتظر سنگ صبور است

مرغ دل من بال و پرش بسته و از دور
پیداست که موسای دلم جانب طور است

غارت شده ی دست اجانب شده این دل
چشمان دل یوسف من وای چه کور است

فرهاد دلم عاشق شیرین خودش بود
با فکر وخیالش همه شب غرق غرور است

محبوبه ی من آخر یک نقش فریباست
من هیچ نگویم که مرا دیده ی شور است

دیدی! نرسیدیم به یک ساحل آرام
ای وای خدا ساحل دلداده چه دور است

#اعظم_تفرشی