نگار که دریای دلم راه عبور است
بیچاره دلم منتظر سنگ صبور است
مرغ دل من بال و پرش بسته و از دور
پیداست که موسای دلم جانب طور است
غارت شده ی دست اجانب شده این دل
چشمان دل یوسف من وای چه کور است
فرهاد دلم عاشق شیرین خودش بود
با فکر وخیالش همه شب غرق غرور است
محبوبه ی من آخر یک نقش فریباست
من هیچ نگویم که مرا دیده ی شور است
دیدی! نرسیدیم به یک ساحل آرام
ای وای خدا ساحل دلداده چه دور است
#اعظم_تفرشی