مژگان قاسمزاده

ذکر نامت ؛دور هرگلدسته باران گشته است یا رضا جان ؛نامِ تو احیا گرِ جان ؛گشته است آفتاب هشتمی- شد مهرَبانیت پَناه ضامنی گشتی ؛ که نامت عشق دوران؛ گشته است در یقین ؛جا گشته ایی آرامِشی تو در دِلم با تو؛این دلشوره ها کمرنگ ؛مهمان گشته است تا تو هستی من نمی خواهم طَبیبی جز تو یار دیده ام ؛در صحنِ توبیمار درمان ؛گشته است رنگ غم شد؛پرچَمِ افراشته ؛بر گنبَدت زهر آگین شد ؛عَزایت ماه گریان گشته است مادرت شام غریبان داشت سر بر پیکرت جانِ مادر چون ؛ غَریبی روی دامان گشته است مژگان قاسمزاده